Aan mijn geacht
onbekend toekomstig publiek
 
Ik kan het u niet naar uw zin maken
 als u van het woord "mooi" houdt.
 Als u graag wilt roepen
 "o wat mooi!"
 (of iets van die strekking)
 beveel ik u van harte aan
 om niet verder te lezen.

 Ik schrijf geen poëzie
 omdat iets mooi is,
 laten wij zeggen
 een ding een kleur een geluid.
 Ik schrijf omdat ik moet.
 Dat is dan pech voor u.

 Ik moet schrijven om
 te kunnen blijven leven,
 uit bittere noodzaak.
 Nou en, zult u dan zeggen,
 dat is jouw zaak.

Schrijven moet ik
 om de grenzen
 van mijn leven
 in woorden te verkennen
 en liefst even daarbuiten.
 "Eureka!" roep ik
 na het vinden van een woordenspel
 voor mijn diepste oproer.

 Het woord "verwerken"
 doodt mijn tastende verkenning
 door modieuze misvattingstaal.
 Gelieve deze bril
 af te zetten!

 Mijn leven, alomvattend,
 schijnt lichtend
 door poëtisch filigraan.
 Dát is mooi!

(Uit IJslichaam)