Aan mijn geacht onbekend toekomstig publiek Ik kan het u niet naar uw zin maken als u van het woord "mooi" houdt. Als u graag wilt roepen "o wat mooi!" (of iets van die strekking) beveel ik u van harte aan om niet verder te lezen. Ik schrijf geen poëzie omdat iets mooi is, laten wij zeggen een ding een kleur een geluid. Ik schrijf omdat ik moet. Dat is dan pech voor u. Ik moet schrijven om te kunnen blijven leven, uit bittere noodzaak. Nou en, zult u dan zeggen, dat is jouw zaak. Schrijven moet ik om de grenzen van mijn leven in woorden te verkennen en liefst even daarbuiten. "Eureka!" roep ik na het vinden van een woordenspel voor mijn diepste oproer. Het woord "verwerken" doodt mijn tastende verkenning door modieuze misvattingstaal. Gelieve deze bril af te zetten! Mijn leven, alomvattend, schijnt lichtend door poëtisch filigraan. Dát is mooi! (Uit IJslichaam)