Dubbelpsalm

Donker en licht

De twee versies van dit gedicht staan in gekleurde kolommen naast elkaar.
Je kunt de versies verticaal apart lezen maar hen ook horizontaal met elkaar vergelijken.


1
Na een leven in het donker
schoot de bliksem
door mijn hoofd.
Zwarte duisternis
ontving mij
gewetenloos.

2
Het schijnt
dat leven
ook licht kan zijn.

3
Ik zoek in mijn ziel
en kan de ingang niet vinden 
naar
The Bright Side of Life.

4
Het Kwaad,
oud en nieuw,
woekert nog voort.

(Na de buurjongens naar elkaar te hebben horen roepen)


1
Kut kut kut!
Ze hebben mij eindeloos gepest
en tegen mijn hoofd geschopt,
die perverse zwijnen!
Ik voel me zo fucking klote!

2
Jullie kunnen lullen
wat je wilt
dat ik niet zo weird moet gaan doen,

3
want je gaat toch gewoon
lekker chillen!

4
Ik vertrouw op niemand
voor geen cent.
Fuck you all!

18 mei 2014
(Uit IJslichaam)

Beluister het gedicht,
gelezen door mw.AVanderLucht zelf

Protocol

Protocol

Als de dood zijn intrede doet
hebben de mensen hun handen vol
aan zijn grensoverschrijdende macht.

Voor de beweging van hun harten
is geen protocol beschikbaar.
Elke allure verraadt zichzelf.

Beluister het gedicht,
gelezen door mw.AVanderLucht zelf

12 februari 2014
(Uit IJslichaam)

Aan mijn geacht onbekend toekomstig publiek

Aan mijn geacht
onbekend toekomstig publiek

Ik kan het u niet naar uw zin maken
als u van het woord “mooi” houdt.
Als u graag wilt roepen
“o wat mooi!”
(of iets van die strekking)
beveel ik u van harte aan
om niet verder te lezen.

Ik schrijf geen poëzie
omdat iets mooi is,
laten wij zeggen
een ding een kleur een geluid.
Ik schrijf omdat ik moet.
Dat is dan pech voor u.

Ik moet schrijven om
te kunnen blijven leven,
uit bittere noodzaak.
Nou en, zult u dan zeggen,
dat is jouw zaak.

Schrijven moet ik
om de grenzen
van mijn leven
in woorden te verkennen
en liefst even daarbuiten.
“Eureka!” roep ik
na het vinden van een woordenspel
voor mijn diepste oproer.

Het woord “verwerken”
doodt mijn tastende verkenning
door modieuze misvattingstaal.
Gelieve deze bril
af te zetten!

Mijn leven, alomvattend,
schijnt lichtend
door poëtisch filigraan.
Dát is mooi!

Beluister het gedicht,
gelezen door mw.AVanderLucht zelf

26 januari 2014
(Uit IJslichaam)

Talig

Talig

De d-tjes en de t-tjes,
dat leer je snel als allochtoon,
staan symbool voor
het zelfrespect der Nederlandse taal.
De scheidslijn tussen volkse praat
en gecultiveerde grammatica
kun je elke dag
in de geschreven pers ontwaren.

Als taalverliefde
oefen ik mij geduldig
in het alomvattende gebruik
van een vreemde taal,
maar meer nog
in de wetmatigheden
van de beelden
die tussen woorden huizen.

Bij de minste, nee geringste twijfel
of een welgemeende hint
over spelling of vervoeging
raadpleeg ik een papieren boek
of (sneller !) internet.

In het doolhof van encyclopedieën
met een groene of een witte kaft
zoek ik mijn weg in regels
met veranderlijke logica
die ook een autochtoon
soms sprakeloos laat worden.

De penseelstreken
van de beelden echter
worden door mijn eigen geest
gemaakt.

Op mijn kleurpalet
meng ik oude woorden
met nieuwe wendingen
tot nuances van betekenis.

Ik zal de puzzel
van de d-tjes en de t-tjes
toch wel
leren leggen,
denk je niet?

Beluister het gedicht,
gelezen door mw.AVanderLucht zelf

Januari 2014
(Uit IJslichaam)

Denken

Denken

Ingesleten
tot op het bot
is mijn redeneren
achteraf
over de dingen
die al lang
voorbij zijn.

Tot Aristotelische hoogte
ben ik geklommen.

Na de vrije val
vang ik schuchter
met mijn schepnet
het kikkerdril
van momenten op.

Real time leven
is niet
te bedenken.

Beluister het gedicht,
gelezen door mw.AVanderLucht zelf

31 mei 2014
(Uit IJslichaam)

Winkelwagen
Scroll naar boven