Nooit meer
Ik zou willen zeggen
dat deze man
mij niet vertegenwoordigt,
vanwege van mijn paspoort.
Mijn gemoed
zou gerust kunnen zijn
door deze formaliteit.
De onrust stijgt.
Ik zou kunnen zeggen
dat de mensheid
geleerd zou moeten hebben van
hoe zij telkens weer
door volksmenners
ingepalmd wordt.
Mijn gemoed zou
gerust moeten zijn
vanwege de evidentie van geschiedenis.
De onrust stijgt.
Ik zou willen roepen
dat eenieder
de trein naar Westerbork neemt
om vanaf hier Anne Frank te groeten.
Mijn gemoed
zou gerust willen zijn
vanwege deze nationale trots.
De onrust stijgt.
Ik ben verplicht te zeggen
dat het opzwepen van angst
verbonden met het aanwijzen van een zondebok
door geweldredenaars
met een zwarte snor
of een blonde kuif
tot dood en verderf leidt
vroeg of laat,
zoals alom bekend.
Mijn gemoed
is in rep en roer,
vanwege mijn geschiedenis.
Mijn onrust schreeuwt:
“Wehret den Anfängen!” (*)
(*) Bestrijd het begin!
Beluister het gedicht,
gelezen door mw.AVanderLucht zelf
27 november 2023